Hep tarih, hep siyaset midenizin bulanmasına sebep olacağında arada bir iki şiir koysak, bir iki karikatürle ortamı şenlendirsek hoş olmaz mı?
Ünlü şairimiz Nazım HİKMET, yakın dostu yine tarihimizin en ünlü ressamı diyebileceğimiz Abidin DİNO’ya sormuş “sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin?“ diye. Aslında sormamış tabi 🙂 bir şiiridir bu Nazım HİKMET’in. Buyurun okuyalım;
Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin? İşin kolayına kaçmadan ama Gül yanaklı bebesini emziren melek yüzlü anneciğin resmini değil Ne de ak örtüde elmaların Ne de akvaryumda su kabarcıklarının arasında dolaşan kırmızı balığınkini Sen mutluluğun resmini yapabilir misin Abidin? 1961 yazı ortalarındaki Küba’nın resmini yapabilir misin? Çok şükür çok şükür bugünü de gördüm Ölsem gam yemem gayrının resmini yapabilir misin üstad? Nazım HİKMET
Ünlü ressam Abidin DİNO’da yakın dostunun bu yazdığı şiire cevabını sanıldığının aksine “Mutluluğun Resmi” isimli tablosunu yaparak değil yine çok güzel bir şiirle vermiştir. Yukarıda gördüğünüz resim Dianne Dengel isimli bir ressama aittir. İşte DİNO’nun şiiri;
Mutlulugun Resmi Kokusu buram buram tüten Limanda simit satan çocuklar Martıların telaşı bambaşka İşçiler gözler yolunu. İnebilseydin o vapurdan Ayağında Varna’nın tozu Yüreğinde ince bir sızı. Mavi gözlerinde yanıp tutuşan Hasretle kucaklayabilseydim Seninle, bir daha. Davullar çalsa, zurnalar söyleseydi Bağrımıza bassaydık seni Nazım, Yapardım mutluluğun resmini Başında delikanlı şapkan, Kolların sıvalı, kavgaya hazır Bahriyeli adımlarla düşüp yola Gidebilseydik meserret kahvesine, İlk karşılaştığımız yere Ve bir acı kahvemi içseydin. Anlatsaydık O günlerden, geçmişten, gelecekten, Ne günler biterdi, Ne geceler… Dinerdi tüm acılar seninle Bir düş olurdu ayrılığımız, Anılarda kalan. Ve dolaşsaydık Türkiye’yi Bir baştan bir başa. Yattığımız yerler müze olmuş, Sürgün şehirler cennet. İşte o zaman Nazım, Yapardım mutluluğun resmini Buna da ne tual yeterdi; Ne boya… Abidin DİNO
